Bir anne gözüyle 4+4+4 eğitim sistemi

4+4+4 eğitim sistemi bugün uygulamaya kondu. Geçmişten bu yana en erken yaştaki çocuklar okullara koşuyor, öyle ki neredeyse daha emziğini çıkarmamış olanlar bile okula gidiyor. Bu konu epey tartışmalara neden olsa da, pek çok insan bu eğitim sistemine karşı olsa da, öyle ya da böyle bu uygulama hayata geçti ve işte ilk gün geldi çattı . Bu yıl okula 2.3 milyon çocuğun başlaması gerekiyor, ama ne kadarı başladı şu an bilemiyorum.

Nedir bu 4+4+4?
2012 - 2013 öğretim yılında 30 Eylül 2012 itibariyle 5 yaşını tamamlayacak olan çocuklar 1. sınıf öğrencisi olarak kayıt yaptırmış bulunmakta. Burada iş biraz karışıyor; çünkü ebeveynler çocuklarını göndermemek için "bedenen ve zihnen yetersizdir'' şeklinde rapor almaya çalışıyor. Ama sonuç olarak, rapor alınsa da bundan kaçış zor oluyor; çünkü asıl sorun alışılagelmişin dışında bir eğitim sistemi ve bu kadar erken yaşta okula başlayacak olan çocukların psikolojisi. Erişkin dönemde yaşanan psikolojik sorunların en çok bu dönemden kaynaklandığı konusunda psikiyatristler hemfikir.

Bu durumda, çocukların ay olarak yaşları ile ilgili şöyle bir seçme hakkı söz konusu: 60-66 aylık çocuklar için tercih ebeveynlerinde, 66-72 aylık çocuklar için ''bedenen ve zihnen yetersizdir'' raporunun çocuk gelişim uzmanlarından (Pediyatri bölümünden) alınması gerekiyor. 72 aylık ve daha büyük çocuklar için ise seçme şansı yok: yani ya gidecek ya da gidecek.

Oyun oynama ve yarmazlık yapma yıllarında disiplin! Nasıl yani?
Bir eğitimci olan babam, çocukluk dönemi tam anlamıyla yaşanmadığında ilerleyen dönemlerde okuldan sıkılma ve isteksizlik olduğunu gözlemlemiş ve yıllarca çocukların velilerine onları erken yaşta okula göndermemeleri gerektiğini ısrarla anlatmıştır. Şimdi ise maalesef anlatmak yetmiyor, kanun bunu gerektiriyor. Bugün okula başlayan çocukların eğitim sonucunda ne durumda bulunduklarını bundan 8-10 yıl sonrasında deneme-yanılma şeklinde göreceğiz. Zaten biz millet olarak her şeyi deneyip gördükten sonra karar veririz; bu konuda uzmanların ne söylediği çok da umurumuzda olmaz.

Bu konuda sizin ne düşündüğünüzü bilmiyorum, ama ben böyle düşünüyorum. Bu durumun çocukta büyük yaralar açabileceğini, sıkkınlık ve bezginlik yaratacağını , okuldan soğumasına ve eğitiminin başarısız olabileceğini düşünüyorum. Dilerim yanlış düşünüyorumdur; çünkü en kıymetlimiz olan çocuklarımız için en iyi olan neyse hep onu isterim. Ama dediğim gibi bundan 8-10 yıl sonra kesin ve net sonuçlar alarak deneme-yanılma ile göreceğiz, ne yazık ki Sevim de bu çocuklar arasında yer almış olacak.

Söylediklerim oldukça ağır olabilir, ama bu konuda herkesin bir fikir sahibi olabilmesi gerektiğini düşündüğümden konuyu bu şekilde ele almayı tercih ettim. Dilerim bu yazım sizlerin de bu konuda fikir sahibi olmanıza katkıda bulunur.

Bugün sizlere yan tarafta gördüğünüz muhteşem poğaçanın tarifini vermek istiyorum. Dilerim hoşunuza gider ve keyifle ve huzurla tüketebilirsiniz.

Sevgiler,

SirinGurme.grafiksaati.com

Editör: Belgin Elçioğlu | Mail: belgininvictus1968[at]gmail.com